poniedziałek, 20 sierpień 2018 / Published in Blog

(Angielski w emocjach) Jealousy / Zazdrość / How come!? Jestem owocem porównań.

Cześć, tu Zazdrość. Ale ty masz fajny telefon! Też bym taki chciała, a nie mam. A tym masz, dlaczego?!

Ja, Zazdrość, chodzę w dwóch wagach. W wadze lekkiej to mnie jeszcze lubią, bo (a) pobudzam do zdrowej konkurencji, (b) jestem motorem działania i (c) wzmacniam więzi między wami. Ale waga ciężka, to już co innego, bo załącza się (d) brak zaufania, (e) chęć kontroli innych i mówią, że jestem chorobliwa.

Najczęściej jestem owocem porównań. W angielskim skorzystasz tutaj z GRADUATION OF ADJECTIVES (stopniowanie przymiotników), gdzie są trzy podstawowe grupy.
Do grupy pierwszej należy ‘fast’: ‘My car is faster than most but hers is the fastest I know.’ (“Mój samochód jest szybszy od większości, ale jej jest najszybszym, jaki znam.”).
Do drugiej ‘interesting’: ‘His story was more interesting than mine. I think that it was even the most interesting tonight.’ (“Jego opowiadanie było bardziej interesujące, niż moje. Myślę, że było nawet najbardziej interesującym dzisiejszego wieczoru.”).
Do trzeciej ‘good’: “My cake was better than Ola’s but it doesn’t matter because Iza’s was the best.” (“Moje ciasto było lepsze niż Oli, ale to nie ma znaczenia, bo Izy było najlepsze.”).

Nie rozkwitnę jednak i porównania na nic się zdadzą, jeżeli dobrze czujesz się ze sobą i myślisz pozytywnie. Jeżeli jest inaczej możesz wybrać jedną z następujących dróg: pracować nad sobą lub pomniejszać innych.

Na pierwszej z nich mamy trzy etapy: zamiar, ustawienie i realizację. Zamiary określisz poprzez zwrot BE GOING TO, na przykład: ‘I am going to learn how to code.’ (“Zamierzam nauczyć się programować.”). Ustawione działania opiszesz w PRESENT CONTINUOUS: ‘I am starting swimming on Friday.’ (“Zaczynam pływać w piątek.”). Do opisu realizacji, jeżeli będziesz mówić o tym z perspektywy czasu, jako o czymś już dla Ciebie rutynowym, użyj PRESENT SIMPLE: ‘I run in the morning three times a week.’ (“Biegam rano, trzy razy w tygodniu.”). Kiedy zechcesz dodać informację jak długo już to trwa lub od kiedy coś robisz, użyj PRESENT PERFECT CONTINUOUS/SIMPLE, na przykład: ‘I have been learning coding for three months but Ola has been in this school for one year.’ (“Uczę się programowania od trzech miesięcy, ale Ola jest w tej szkole od roku.”). Ostatecznie, jeśli zechcesz się tym pochwalić, możesz użyć któregoś z czasów przeszłych, na przykład PAST SIMPLE i otrzymasz: ‘I was at the gym yesterday. I finished my training at 8 p.m.’ (“Byłam na siłowni wczoraj. Skończyłam trening o 8 wieczorem.”).

Wybierającym drogę numer dwa, jak mówią niektórzy – łatwiejszą, przydadzą się: przymiotniki, ich stopniowanie i czasownik BE (“być”’): ‘She is horrible. Worse than I thought.’ (“Ona jest straszna. Gorsza, niż myślałam.”) oraz CAN’T (“nie potrafić”) z innymi czasownikami: ‘Come on. He can’t sing.’ (“No weź. On nie potrafi śpiewać.”) Zerknijcie do “LENISTWA”, tam jest sporo na temat przeczeń 🙂

Zajrzyjmy jeszcze do wagi ciężkiej.

Powodowany przeze mnie brak zaufania rodzi podejrzliwość i domyślanie się, co tam ten ktoś teraz robi. Aktualne czynności opisuje PRESENT CONTINUOUS i mamy: ‘What is she doing now?’ (“Co ona teraz robi?”). Łączy się on pięknie z MODAL VERBS (czasowniki modalne), takimi jak: ‘CAN / SHOULD / MIGHT / MUST’ (“może / powinien / być może / musi”). Można się więc zastanawiać: ‘He can be talking with her now.’ (“On może rozmawiać z nią teraz.”), ‘She should be coming back home now. Why is she not answering?’ (“Powinna teraz wracać do domu. Dlaczego nie odbiera?”), “They might be having a dinner out.’ (“Być może jedzą obiad na mieście.”) lub “They must be hiding something.’ (“Muszą coś ukrywać.”).

Kolejne na liście, czyli chęć kontrolowania innych wyraża się poprzez BE GOING TO, używane już do mówienia o zamiarach: ‘You are going to be home before 10 p.m.!’ (“Masz być w domu przed dziesiątą!”); MUST / MUSTN’T (musisz / nie wolno) z różnymi czasownikami: ‘I must know everything’ (“Muszę wiedzieć wszystko.”) oraz sam czasownik w trybie IMPERATIVE (rozkazującym): ‘Really?! Flush the toilet then.’ (“Naprawdę?! No to spuść wodę.”)

Co na mnie działa kojąco? Love (miłość), respect (szacunek), self-esteem (poczucie własnej wartości), heart-to-heart (szczera rozmowa), composure (opanowanie) oraz pamięć o tym, że: ‘The grass is always greener on the other side’ (“Cudze chwalicie …”).